Het verhaal van Joris
Inmiddels dertig jaren jong. Voetbal is een passie, en inmiddels heb ik ook een grote passie voor onderwijs weten te ontwikkelen. De keuze voor de Pabo was dan ook niet moeilijk. Na mijn PABO-opleiding in Zwolle te hebben afgerond, sta ik nu voor de klas in Dronten, waar ik elke dag het verschil probeer te maken.
Ik woon samen met Ilse en we hebben (nog) geen kinderen.
Onderwijs is voor mij meer dan een baan; het is een kans om te inspireren, om anderen, maar ook mijzelf te laten groeien.
Joris Luts
Deel dit verhaal
Waarom het onderwijs
De passie voor het onderwijs was er al vroeg; ik was gefascineerd door de impact die leraren hadden, niet alleen academisch maar ook in de persoonlijke ontwikkeling van hun leerlingen.
Nu sta ik zelf voor de klas, in dezelfde gemeenschap waar ik mijn jeugd doorbracht. Ik zorg ervoor dat ik elke ochtend vroeg aanwezig ben. Voorbereiding is essentieel, omdat je nooit weet met welke verhalen of ervaringen kinderen de klas binnenstappen. Het is ook de onvoorspelbaarheid die elke dag bijzonder maakt.
Voor mij draait lesgeven om meer dan alleen kennisoverdracht. Het gaat om het begeleiden van kinderen door hun cognitieve en sociaal-emotionele groei. Vriendelijkheid, helderheid en humor zijn de pijlers waarop ik mijn lessen bouw, samen met een diepe, oprechte interesse in het welzijn van elk kind. Het moment waarop een voormalige leerling van groep 8 terugkeerde om te delen hoe belangrijk mijn rol als leraar voor hem was geweest, herinner ik me als een van mijn meest waardevolle ervaringen. Het was een bevestiging van de impact die we als leraren kunnen hebben.
Waarom het onderwijs voor mij de juiste keuze was? Het is een buitengewoon beroep waarin je een positieve, stimulerende omgeving voor kinderen creëert en tegelijkertijd nauw samenwerkt met collega’s om als team te groeien. Met het huidige lerarentekort is de behoefte aan nieuwe, gepassioneerde leraren groter dan ooit.
